Daarna moesten de mexicanen naar het immigratie bureau, en ik had afgesproken met het meisje die zich met de franse studenten bezig houd. Ik ben dan naar het "office" geweest, en daar heb ik de amerikanen (hier Carrie en Travis) ontmoet. Ik ben de heele dag met hen geweest: achter een chinese sim-kaart, een chinese bankrekening geopend...
Dit was ook de dag dat Elodie toekwam... wat een echte opluchting was...! Onze eerste avond was nogal bewogen... We zijn eerst al ons slaapgerief gaan kopen (matras, kussen, ventilator...)
en dan zijn we nog een beetje gaan kletsen bij Chase, een andere amerikaanse... Niet wetend dat de deuren van het "student dormitory" om 23u sluiten... We stonden daar mooi... Hebben zitten zoeken naar een deur die ons naar binnen zou leiden, maar zonder succes, dus zijn we maar terug naar Chase geweest en hebben haar gesmeekt of we daar mochten slapen! Gelukkig was het geen enkel probleem dat we daar bleven.
De volgende dag hebben we veel geslapen en hebben dan beslist om naar de Carrefour te gaan. Wat nogal een ervaring was, omdat het weekend was, en er dus ongelofelijk veel volk was... (vond ik toch, later blijkt dat het echt meeviel).
Dit uitstapje was geruststellend, omdat we daar tamelijk veel westerse produkten konden terug vinden. Bijvoorbeeld konfituur! Ik raak maar niet gewend aan wat de mensen hier eten als ontbijt...! (Choco hebben we jammergenoeg nog nergens gezien...)
Na de carrefour moesten we terug naar onze dortoir, en hebben we er voor het eerst echt in geslapen. Ons bed bestond uit houten planken en daarop een matras van 5cm dik (en ik overdrijf waarschijnlijk). Onze beslissing stond vast, we gingen een appartement nemen, koste wat het kost!
2 opmerkingen:
Marietje, de foto's op de blog zijn veel beter en duidelijker, ik geef je blog adres aan zoveel mogelijk vrienden door, ok ? liefs, je mamsy en papsy
Heel veel success ginder!!!
Nancy en Blaat
Een reactie posten