Typhoon Hagupit

Een nieuwe week les = een nieuwe week avonturen!

Zoals sommigen van jullie het misschien gezien hebben op het nieuws is hier een typhoon (=hetzelfde als een orkaan in amerika, maar het is in de pacifische oceaan en de winden zijn in een andere richting) gepasseerd, en dankzij hem hebben we een dagje congé gekregen! Zo ongeloofelijk was die typhoon eigenlijk niet, er was veel wind en veel regen, maar ik denk dat het ergste gepasseerd is terwijl we aan het slapen waren. Het ergste van Hagupit was dus de dinsdag nacht, en tegen woensdag namiddag was hij alweer weg. 

We zijn dan maar naar Jusco geweest de woensdag namiddag (we moesten toch iets nuttigs doen!) en onderbaan hebben we gezien wat Hagupit allemaal achter zich liet. Veel water op de baan, vuil en zand overal, daken van huisjes die afgewaaid zijn,... 

Bij de volgende typhoon probeer ik een paar foto's te nemen!

Eerste serieuze feestje

Na het weekend van het feest van de maan zijn we aan de chinese lessen begonnen. Ervoor waren de engelse lessen al begonnen, maar met al de dingen die we nog moesten regelen hebben we sommige van die lessen gemist.  Een van de dingen die we moesten regelen was het medisch onderzoek. Wat eigenlijk tamelijk hilarisch was...! Het is een onderzoek die maximum 30mn duurt (in Europa zou dat wss meer dan 2uur zijn). Mijn hele lichaam is onderzocht geweest: X-Ray, Echografie, bloed trekken, optisch examen, gynaechologisch examen, pipi doen in een klein plastieken bekertje... Het was tamelijk ongeloofelijk. Daar heb ik ook ontdekt dat mijn bloedgroep B is, terwijl ik al mijn hele leven dacht dat het O+ was!

Anyway, onze chinese lessen begonnen dus, en dat was een marteling... We zijn maar met 4 in onze klas, en ik ben degeene met het laagste niveau. De leraares ging dus super rap, en hield niet echt veel rekening met mij! Maar na een weekje is dat ondertussen al een beetje verbeterd.

Na deze eerste (vermoeiende) week les hebben we beslist om eens aan het serieuze werk te beginnen. Onze eerste echte "first night out"... We zijn eerst iets gaan eten bij de spanjaard, het was een nogal internationale avond, we hebben een andere fransman leren kennen (Gweltaz), een frans/engelsman, de mexicanen waren er, en nog een amerikaans meisje. 

Het principe van het etentje was dat iedereen iets zelfgemaakt meenam, Elodie heeft lekker chinees gemaakt, Michelle (die amerikaanse) heeft tortilla gemaakt, die spanjaard iets met pasta, brocoli en kaas... Allé ja, we hebben een goed laagje gelegd voor de avond ;-) !

Rond 00u hebben we dan een taxi genomen naar de straat waar alle bars zijn... We zijn daar in een bar/discotheek binngestapt waar er overal televisies hingen, en we hebben een flesje rhum besteld, en kregen er een plateau fruit bij... Wat nogal tamelijk normaal is hier blijkt! 

We hebben in totaal in 2 bars en het appartement van een vriend van de fransman gezeten (we vonden dat 7u nog een beetje te vroeg was om naar huis te gaan).

Na een ontbijtje in de Mc Donalds hebben we dan toch beslist dat het beter was om richting bedje te gaan en de bus te nemen (om 8u30 s'morgens, met veel gapende chinesen).

Het was een gezellig avondje, met veel drank (Elodie was kompleet van de kaart!) en veel lachen. 

  

   

Tijdens de terugrit naar huis met de bus dachten sommige dat ze al in hun bed lagen...

Vuurwerk van Macau

Het weekend van het maanfeest was eigenlijk ons eerste echte weekend. En het was extra druk! We waren nog maar pas terug van Canton of we moesten al weer weg richting stad om op een boot te kruipen en het vuurwerk van Macau te zien.

Het vuurwerk was, zoals je al kon raden, ter gelegenheid van het feest van de maan, en het was eigenlijk een competitie tussen landen. We hebben de vuurwerken van Japan en Groot-Britannie 

gezien. Zo ongeloofelijk was het nu ook weer niet, maar het was toch weer een mooie gelegenheid om uit ons kot te komen! =) 

Het was dus een uitstapje die georganiseerd was door het toeristisch comité van de school. We vertrokken om 19u met een bus richting stad, en dan kropen we op een boot richting grens van Macau. We waren weer met een grote bende, en kregen natuurlijk weer zéér veel bekijks...

Op de boot zelf was het nogal tamelijk saai, ik denk dat die chinezen niet echt weten wat commerce is... Er was niets! Je kon er niets kopen om te eten of te drinken (wij waren aan het sterven van de honger, we hadden nog niets binnen), je kon er zelf geen mooncakes kopen (wat mij eigenlijk niet stoorde maar kom! Als westvlaamse zag ik direkt het potentieel van zo een boot, ik zag mezelf al broodjes verkopen...).

Weekend in Guangzhou bij Elodie haar familie

Elodie, het franse meisje die hier met mij is, heeft familie in Guanzhou... Verre verre familie, maar ja, familie blijft familie natuurlijk... Ze had die mensen nog nooit gezien. Ik ben dan maar met haar meegeweest, met het plan dat zij bij haar familie zou blijven, en ik met een of andere vriend/vriendin van haar zou gaan shoppen... Bleek dat er uiteindelijk niemand vrij was dat weekend, en met dat we de tickets al gekocht hadden ging ik dus mijn eerste weekend in een chinese familie tegemoet...

Vertrek om 11u30 richting Canton, hoofdstad van de regio "

Guangdong". Een klein woordje over de stad... Het is daar gigantisch groot, véél volk, héél véél vervuiling, een nog warmer climaat dan hier in Zhuhai (omdat het meer in het binnenland gelegen is). Er zijn veel nationale bedrijven die daar een branche hebben omdat het daar zo goedkoop is. Er word ook gezegd dat de mensen in Canton alles eten: "wat 2 poten heeft, behalve mensen, wat 4 poten heeft, behalve tafels, en wat 2 vleugels heeft, behalve vliegtuigen". En dan zou ik er ook nog alle reptielen aan toevoegen. Hier heb ik ook de grootste mossels van mijn leven gezien...

Na een 2tal uurtjes rijden met de bus komen we eindelijk toe. De broer van Elodie's opa (we gaan hem "papy" noemen, a

nders word het straks ècht te moeilijk) en de dochter van de zus van Elodie's opa... Ja ik weet het, het zit niet makkelijk in elkaar, ik heb het zelf ook moeilijk gehad! =) 

We zijn dan naar het huis van de zoon van Papy geweest, Het zag er een arme wijk uit, maar binnen was er toch wel airco, een grote TV,...

We werden behandelt als koningen, krijgen onze eigen kamer met airco, gingen constant op restaurant en werden getrakteerd... Elodie dacht dat haar familie arm was (ze moest hen geld geven!) maar dat bleek uiteindelijk niet waar te zijn, als we kijken naar welke restaurants we gingen en wat die mensen allemaal bestelden...

We hebben dus van heel het weekend bijna geen cent moeten uitgeven, terwijl we 4 keer op restaurant geweest zijn, en ons buikje meer dan vol gegeten hebben.

Ons plan was om ook eens te gaan shoppen, maar de eerste dag was dat ècht onmogelijk, papy volgde ons overal! 

Dus zijn we na ons eerste middagmaal gewoon weer naar papy's zoon zijn huis geweest, door kleine straatjes van Guangzhou.

S'avonds zijn we dan wéér op restaurant geweest, waar die mensen een privé zaaltje gehuurd hadden, met TV en airco in... Na dit etentje (voor 10 man een 30tal euro!) zijn we nog eventjes naar de Carrefour geweest, waar papy ons op de voet volgde!

Toen we thuis toekwamen hebben ze naar oude foto's gekeken en over het verleden gepraat. 

Moet ik er nog aan toevoegen dat die mensen geen woord engels spraken en ik niets verstond van wat er gezegd werd? Meestal spraken ze nog in het cantonees ook...! Chinees versta ik hier en daar wel een woordje, maar cantonees?? Er waren dus grote communicatieproblemen... maar met een beetje moeite en veel "ting bu dong" (ik versta je niet) heb ik toch een paar dingen kunnen zeggen... (en ik was tamelijk fier op mezelf!).

De volgende dag, na een korte nacht, zijn we gaan ontbijten in een super chique restaurant, uitgebaat door Hongkongezen (ik weet niet of ik het zo moet zeggen...). Met een grote wachtzaal omdat al die mensen daar wilden eten. Maar papy had natuurlijk een tafel gereserveerd!

Als ontbijt kregen we Rijstbouillon, kippepoten, kleine met vlees gevulde gestoomde broodjes, riceballs, kleine koekjes met kokosnoot... Grote keuze, en papy die blijft aandringen dat we alles moeten proeven en alles moeten opeten...!

Een offer voor de oudere mensen en een familie foto:

De wachtzaal en Papy

Na dit groot ontbijt (en een paar familie foto's) hebben we papy toch kunnen overhalen om ons eventjes los te laten en zijn we met zijn dochter naar "Beijing Lu" geweest, de grote shopping straat van Canton.

Er loopt veel volk rond, en er word veel afgedingt... Als ze mij zagen spraken ze mij direkt aan "Missy missy, lookie lookie!" of "missy how are you?"... Ik kwam er zot van. En natuurlijk, als ze een westerse mensen zien denken ze direkt dat ons portefeuille vol met geld zit en worden de prijzen zeker vertienvuldigd...!

  

Na dit shoppen moesten we terug naar het huis van papy's zoon om ons gerief te gaan halen en onze bus te nemen om terug naar huis te gaan.

  

Ons eerste chinese feestje

Het was een feestje ter gelegenheid van het begin van het nieuwe jaar en het mid-autumn festival, waar alle buitenlanders en leden van een bepaalde universitaire vereniging uitgenodigd waren... Wij zijn (gelukkig) 2 uren te laat toegekomen, we houden ons aan de franse traditie... Iedereen weet hier ondertussen al dat wij nooit op tijd zijn...!

Het feestje was... hoe moet ik dat gaan zeggen... Zéér kinderachtig... Je kan het waarschijnlijk zelf wel zien aan de fotos...! Er waren spelletje

s zoals raden welk liedje er werd gespeeld, of de muzikale s

toel... Maar toch was het wel eens grappig, gelukkig wa

ren de mexicanen er en hebben we eens goed kunnen lachen. Er werden ook veel mooncakes uitgedeeld... En eerlijk gezegd, ik vind ze niet te vreten... 

Het "mid-autumn festival" (die eigenlijk het maan feest is, vandaar de MOONcakes) is hier nogal een big deal, wat ik

 eigenlijk niet verwacht had. De meeste mensen proberen naar hun familie te gaan en brengen mooncakes mee, anderen zitten buiten op de z

eedijk met vrienden en gezin, en de maandag was een feestdag. 

Nu, het feest begon om 19u30, wij zijn pas toegekomen rond 21u... En om 22u was het daar al allemaal gedaan... Wat eigenlijk normaal is, omdat de student dormitories om 23u sluiten... 

Wat ook veel gebeurd is dat iedereen naar ons staart...

 Echt gapen eigenlijk! Ze hebben hier lijk nog niet echt veel westerse mensen gezien... Op onze campus gebeurt het wel vaker dat er zo maar een onbekende naar ons toekomt om te vragen van waar we komen. Als we dan Frankrijk zeggen komen ze helemaal onnozel "ooooooh! it's a beautiful country, i want to go to Paris, i think french is a very romantic language!", en dan proberen ze 2-3 woorden te stamelen in't frans... very weird... En ze willen allemaal op de foto met ons of onze vriend zijn...!

Het eten...

Ik moet toegeven dat mijn maagje de eerste week niet echt blij was met dat rare chinese eten... Natuurlijk, in het begin dat je hier bent probeer je allemaal nieuwe soorten groenten en gerechten uit... Niet zo'n goed idee! =) 

Dit was dus mijn eerste avondmaal in de cantine van Guangzhou campus... Ik weet zelf niet meer zo goed wat het was, maar het was typisch chinees (inktvis, iets met rijst pasta, en een soep van soja bonen ofzo...).

We proberen veel zelf klaar te maken (Elodie is echt een super goeie kok, haar 2 ouders zijn chinees en ze is al in China geweest, dus ze kent alle chinese groenten en heeft veel geleerd van haar mama...).

Maar eten in de cantine is meestal wel ok, ook omdat het zo goedkoop is (je kan er een goede maaltijd hebben voor 0.50€), een portie rijst kost er 0.04€... Als je westerse prijzen gewoon bent verschiet je hier wel af en toe. Wat ook tof is is dat ze in de cantine echt chinese gerechten hebben, die we niet echt thuis kunnen maken (gestoomde broodjes met vulling, gefriteerde chinese pasta met lekkere groentjes...)

En als we eens geen zin hebben in koken en we hebben geen zin in cantine eten zijn er nog altijd de restaurants, en waar de de menukaarten gelukkig met fotos zijn (dat maakt het makkelijker om te bestellen!) en we kunnen ook nog altijd naar de kentucky fried chicken gaan als het chinese eten ons tegensteekt! =)

Ons appartement

Na een weekje hier zijn hebben we een appartement naar ons zin gevonden. Zo lang hebben we niet moeten zoeken, en we konden er de dag na ons bezoek al in... Prachtig!

Ok, we zitten op het 4de verdiep in appartement 4 (in China is dat een ongeluksnummer, want als je het uitspreekt ("si") klinkt het als de dood (ook "si" maar met een andere intonatie). Bijna al de appartementen die we bezocht hebben waren ofwel op de vierde verdieping, of waren het nummer 4 van de verdieping... Maar wij zijn westerlingen dus geloven daar niet echt in...

Het is het eerste appartement dat we bezocht hebben in het complex, en het eerste was al het goeie... Het complex is prachtig, er is een binnen en buiten zwembad, een bowling, een fitness zaal,...

   

Het appartement is 80m2 groot, met een mooie badkamer inclusief westers toilet, er zijn 2 kamers, eentje is de master bedroom (waar ik in slaap!) en nog een 2de kamer waar elodie slaapt.

We hebben ook een prachtige living met een nog prachtigere zetel... Ons appartement is een beetje kitschy maar we moeten niet klagen, de eigenares is echt helpvol en sympathiek, en voor 200€ per maand...

We zijn ook zeer blij met onze keuken, als we eens zin hebben in westers eten kunnen we het klaarmaken, en Elodie haar ouders zijn chinees, dus kent ze veel van de chinese keuken (en al die rare groenten die ik nog nooit gezien heb)... en ze is een super goeie kok!

Voorstelling van mijn unief

Zoals jullie al hebben kunnen lezen is het educationele gebouw het grootste van Asië. Het is 500m lang, en het gebeurt dat je les hebt aan de eene kant van het gebouw, en het uur erna aan de andere kant... 

De campus is zelf ook gigantisch groot. Om naar de bibliotheek of de bureaus te gaan moet je trappen nemen, of moet je een heel eind stappen. De trappen zijn het kortst, maar ik probeer die toch zoveel mogelijk te vermijden.  Ik kan die bijvoorbeeld vermijden door het "wagentje" te bellen... een soort golfkarretje die je overal brengt waar je maar wilt op de campus. (voor ons is die gratis, voor normale studenten is het 1yuan=0.10€).

Er zijn ongeveer 18 gebouwen met student dormitories, een "winkelcentrum", 3 cantines (waar je een goeie maaltijd hebt voor ongeveer 0.60€)... Je vindt er eigenlijk alles dat je nodig hebt.

Het student dormitory:

Wat ook heel speciaal is hier is dat de eerstejaars, voor dat ze aan de lessen beginnen, een military training moeten doen gedurende 20 dagen... Ze moeten allemaal hetzelfde leger kostuum dragen, en iedere dag om 5u opstaan om in de hitte te gaan lopen en raare militaire figuren te doen, en tot s'avonds 21u30 moeten ze liedjes zingen enzo...

   

Onze problemen...

Onze komst naar China lijkt wel een film... We hebben probleem na probleem, als we denken dat alles opgelost is, komt er nog een probleem bij...

Het eerste probleem waren mijn papieren, die ik in Guangzhou niet meegekregen had, en die ik nodig had om mijn health check te doen... Uiteindelijk heeft er een meisje voor gezorgd dat ik die toch kreeg, maar dan bleek dat het nog niet ok was, omdat ik op een speciaal papier van de immigratie dienst frans was. Dat was dan uiteindelijk ook geregeld (blijkt dat ik dat speciale papier uiteindelijk niet moet tonen aan de immigratie dienst om mijn resident permit te bemachtigen). 

Elodie haar problemen waren nog serieuzer: ze had een Z visa (werk visa) terwijl we een X visa (studenten visa) nodig hebben (fout van het consulaat van Marseille). Aan de immigratie dienst zeiden ze dat ze uit China moest, daar een nieuwe visa aanvragen, en dan terug komen om het goed te maken... Gelukkig kent haar papa iemand die op het consulaat werkt en heeft die persoon dan alles kunnen in orde brengen met de plaatselijke immigratie dienst.

Toch versta ik al dat papierwerk niet, de chinezen (studenten en coordinators) staan erop dat die  allemaal vlekkeloos in orde moeten zijn, maar als je dan aan de officiële instanties staat blijkt dat je die papieren gewoon niet nodig hebt, of dat het probleem dat je hebt voor hen eigenlijk niet uitmaakt. Bvb voor Elodie, moesten de chinese "hulpjes" niet vermeld hebben dat het een probleem was dat ze een Z visa had in plaats van een X visa, gingen die mensen gewoon haar resident permit aangemaakt hebben. Als ik naar dat ziekenhuis geweest ben voor mijn health check hebben die mensen zelf niet gevraagd naar mijn papieren van de universiteit... Ik had die medische controle dus al veel vroeger kunnen laten doen... wat een tijdeverlies!

We moesten ons dan gaan inschrijven in het politie bureau, om hen te laten weten dat we hier een jaar verblijven... We zijn 3 keer moeten terug gaan omdat ze iedere keer meer papieren vroegen (en onze chinese tolk heeft ons dat niet gezegd... grrr).

Met ons appartement leek alles ook super, maar het was allemaal te mooi om waar te zijn, onze frigo werkte niet. We hebben 2 dagen mogen wachten op een nieuwe!

Onze fietsen aan 25€ (die soms een beetje uit elkaar vallan: mijn stuur komt heel de tijd los en één van Elodie haar pedalen is er al eens afgevallen) hebben ze ondertussen ook al proberen stelen... Gelukkig hadden we goeie sloten (maar we hebben al weer nieuwe mogen kopen omdat het slot geforceerd was, en onze sleutel er niet meer in werkte).

Dan bleek alles eindelijk goed te komen.... 

Maar NEE! toen was ons toilet verstopt. Gelukkig hebben we dat kunnen vermaken na veel twijfelen over wie het ging ontstoppen (blad, steen, schaar... natuurlijk heb ik gewonnen =p) ...

Het nieuwe probleem: Elodie heeft haar kamer op slot gedaan, maar haar sleutels liggen er nog in....

That's all (for now) folks!

Tangjia, het dischtsbijzijnde dorpje

Na deze eerste nacht in ons kamertje hebben we beslist om naar Tangjia te gaan. Het is zondag, maar toch is alles open. Ik denk dat de chinezen geen dagen of uren hebben om te werken... We zijn dus te voet vertrokken naar het dorpje, en hebben daar een open markt ontdekt. Tamelijk verbazingwekkend. Je kan er alles kopen. Levende kippen en vissen, verschillende groenten (sommige had ik nog nooit van mijn leven gezien) en het vlees ligt er zomaar voor te pakken (iedereen kan er met zijn vuile handen aankomen, de vliegen zitten erop...). Hebben er ook valse DVD's aan 1 euro gezien. Ik denk eigenlijk dat bijna alles hier namaak is!

Er zijn daar ook een paar restaurantjes en een grote supermarkt waar we flessen (echte) cola van 2L voor 0.47€ kunnen kopen.